Mieszkając za granicą dość często mamy styczność z ludźmi, z którymi w naszym ojczystym kraju byśmy nie rozmawiali. Sytuacje, które nas wtedy spotykają są dzięki temu wyjątkowe, niektóre z nich przywracają wiarę w drugiego człowieka, inne wręcz przeciwnie.
O tym jakie historie spotykały mnie w Turcji piszę poniżej, ale też możesz ich posłuchać tutaj: Z końca świata -podróżniczy podcast | Odc. 3- Tureckie historie, które zmieniły moje życie
Historia nr 1: Nocny Autobus
Było to w czasie, kiedy studiowałam w Turcji i po raz pierwszy udałam się na studencką imprezę nieco dalej od domu. W Mersin autobusy kończyły kursować koło północy, co znaczyło tyle, że później ewentualnie można było wziąć taksówkę, bo sama kobieta w nocy nie powinna przecież spacerować O 24 wsiadłam do małego busika, w którym byłam tylko ja i kierowca. Okazało się, że kończył już pracę, ale z dobrego serca postanowił odstawić mnie do domu. Było to dla mnie dość podejrzane. Po drodze zabrał dwie młode Turczynki i… zatrzymał się w na stacji benzynowej. Nie ukrywam, w wyobraźni widziałam już wiele strasznych rzeczy 🙂 kierowca wsiadł do autobusu, spytał jeszcze raz, gdzie jadę… a chwilę później zatrzymał się pod moim mieszkaniem i kazał Turczynkom odprowadzić mnie do drzwi! Tak więc, czasem życie nas zaskakuje, a nasze podejrzenia okazują się całkiem bezpodstawne.
Uwaga! Nie musicie testować dobrego serca kierowcy, bo nie zawsze kończy się to dobrze. Czego się dzięki temu nauczyłam? Dobrzy ludzie są wszędzie, ale nie zawsze musimy ich szukać po nocy 🙂
Historia nr 2: Peruka i Rak
W Turcji niemało rzeczy pozostaje pod kontrolą rodziny. Jak dla mnie, zbyt wiele 🙂 Tak więc Nur, studiująca filologię angielską nie mogła powiedzieć swojej rodzinie o ścięciu włosów. Z okazji wakacyjnego powrotu do domu musiała zakupić perukę, aby broń Boże ojciec się nie domyślił. Co by to było! Allah, Allah!! 🙂 Jak na prawdziwą buntowniczkę przystało, miała też kilka ocen do poprawy. Wiedziała, że poprawienie ich będzie rzeczą strasznie ciężką. Są łatwiejsze rozwiązania. Ubrała więc perukę do szkoły, a kiedy nauczyciel spytał, dlaczego ją nosi, przyznała ze smutkiem, że ma raka i nie może skupić się na nauce. Oczywiście, w mig negatywne oceny zostały poprawione, o raku świat zapomniał… no może poza mną. Czego się dzięki temu nauczyłam? Upieczenie dwóch pieczeni na jednym ogniu- te powiedzenie nabrało nowego wymiaru. Niekoniecznie pozytywnego.
Historia nr 3: Interpretacja Koranu
Wielu moich znajomych z Uniwersytetu było głęboko praktykującymi muzułmanami. Obserwowanie ich przyzwyczajeń było dla mnie bardzo ciekawe i starałam się zapamiętać każdy szczegół. Jednak dość często na moje pytanie o to czego Bóg im zakazuje otrzymywałam sprzeczne odpowiedzi: jedni nie mogli palić papierosów, inni znów palili, bo im Allah tego nie zabraniał. Takie same sytuacje powtarzały się dość często. W końcu przestałam drążyć i pytać. Koran stał się dla mnie synonimem poezji: każdy interpretuje je na swoją korzyść. Jednak jednego jestem pewna: alkohol i wieprzowina są zabronione. Oczywiście, do czasu… Czego się dzięki temu nauczyłam? Część z nas próbuje interpretować na swój sposób obowiązujące przepisy. Czy to ustawa o VAT, czy Koran: to nie ma znaczenia.
Historia nr 4: Co w Europie zostaje w Europie….
Część znanych mi tureckich przedstawicieli płci męskiej miało możliwość studiowania w Europie. Część z nich była tam frywolna, wódka im smakowała, ponadto, szukali różnorodnych rozkoszy surowo zabronionych w Koranie. Jednak po powrocie do Turcji, przeszli oświecenie, a część z nich wybrała się na podróż do Mekki. Trzeba było oczyścić swoją duszę. „Co stało się w Europie- zostaje w Europie”- usłyszałam któregoś razu. Uwaga! Kobiety bywały bardziej konsekwentne i raczej nie pozwalały sobie na tego typu łamanie zasad. Dlatego też moje zaufanie do płci przeciwnej było dość delikatnie mówiąc ograniczone.
Historia nr 5: Wyznania miłości
Zwykle starałam się utrzymywać dystans w relacjach, w których widziałam „zagrożenie” ze strony zagranicznego kolegi. Jednak nie zawsze mi się to udawało- wyznania miłości do grobowej deski nie były miłym przeżyciem. Były tak wyszukane, jak w telenoweli, a poziom zaangażowania był równy ich prawdziwości. Jednak sugestie o mojej wyjątkowości upewniły mnie, że każdy z nas ma w sobie to coś. Dzięki temu dowiedziałam się, iż każda kobieta jest na tyle piękna, na ile trafi w odpowiednie miejsce na ziemi, a uroda to rzecz bardzo względna. 🙂
Kochani, nie będę owijać w bawełnę: Turcja to ogromny kraj i różnorodność jej mieszkańców była dla mnie często nieodgadniona. Jak to w życiu bywa, na swojej drodze spotykamy różnych ludzi. A im częściej poznajemy nowe osoby, możemy dzięki temu dowiedzieć się więcej przede wszystkim o sobie.
Czekam na Wasze historie, nie tylko te z Turcji.
Ps. Więcej o tego typu zawiłościach znajdziecie we wpisie o wielonarodowości w Turcji.
Cześć! Mam nadzieję, że podążycie moim szlakiem w podróży. Chętnie oglądam zdjęcia i filmy moich czytelników, dlatego oznaczajcie mnie w mediach społecznościowych:
Instagram: @ewelina.gac
Facebook: @wposzukiwaniukoncaswiata
Noclegi znajdziesz na booking.com
Bardzo ciekawe historie – i faktycznie można się z nich sporo nauczyć i wyciągnąć wiele wniosków.A odnośnie interpretacji religii -to chyba z każdą jedną tak jest, że ludzie urabiają jej zasad trochę „pod siebie” i własne kaprysy.
Chyba tak jest 🙂 często można się pogubić w tych interpretacjach. Pozdrowienia, Karolinko!
Bardzo ciekawe opowieści. Ta podróż nocą, chyba bym padła z przerażenia ?
Dziękuję pięknie! Dokładnie: można paść z przerażenia. Pozdrowienia 🙂
ciekawe historie! co tu pisać sama wiesz jak w Polsce jest 🙂
Dziękuję pięknie 🙂
Historię z autobusu przeczytałam na bezdechu ? Piękne zdjęcia. Aż budzisz zazdrość ?
Dziękuję pięknie ♡ pozdrowienia!
Co człowiek, to historia, ważne by w każdej coś znaleźć – bo zawsze tam jest. Trochę zazdroszczę możliwości studiowania w tak ciekawym kraju, to fantastyczna przygoda:)
Zgadzam się 🙂 dlatego uwielbiam historie, z każdej można coś wyciągnąć dla siebie ❤
O tym jak jestem piękna i wyjątkowa słuchałam przez tydzień pobytu w Tunezji ? Wyszukane drinki kelner przynosił do stołu bez zamawiania i nie przeszkadzało mu, że obok siedzi właśnie mój świeżo poślubiony mąż ?
Takie sytuacje to dla mnie za wiele 😀 serdeczne pozdrowienia!
Turcja dla mnie to kompletnie inna kultura – warto podejść do niej bez uprzedzeń.
Zgadzam się, jednak jak wszędzie: warto być czasem ostrożnym. 🙂
Bardzo ciekawy post! Koleżanka Nur ma na prawdę odważne pomysły.
Dziękuję pięknie! Dokładnie, odważne i powiedzmy “kreatywne”. Serdeczne pozdrowienia ❤
Fajne historie, dobrze ze wszystkie mialy dobre zakonczenie ?
Zgadzam się! Zakończenia w tym przypadku są kluczowe 😀 pozdrowienia!
Dla kierowcy nocnego autobusu po prostu duży szacunek.
Dokładnie! Pozdrowienia, Joasiu 🙂
Super opowieść z Turcji ? Byłam tam ostatnio jakieś 30 lat temu ?
Dziękuję pięknie! Ciekawa jestem jakie wspomnienia pozostały? Pozdrowienia!
W podróżach czyhają na nas różne sytuacje: raz zabawne innym razem nieco przerażające. Jedno jest pewne: kiedy uda nam się z opresji wyjść cało są dla nas mglistym wspomnieniem ? opowiadamy je innym i wszystkich bawią tak samo, jak nas. Twoje historie również były pewnie nie do końca miłym przeżyciem, ale opowiedziałaś je w bardzo komiczny i zabawny sposób. Mnie rozbawiły ?
Tak jest, historie, które w danym momencie wydawały się przerażające… dziś bawią i stanowią świetne lekcje dla naszych bliskich Pozdrowienia i mam nadzieję, że do usłyszenia 🙂
Też mi się kiedyś trafiła taka nocna podróż z dostawą pod sam dom, tylko że nie w Turcji a w Tuluzie. Byłam bliska zawału… Nigdy więcej!
A co do tego „Co stało się w Europie- zostaje w Europie”, to chyba jest bardziej powszechna postawa wakacyjnego szaleństwa z dala od domu. Jako pilot wycieczek widzę czasem niezłe historie ? No bo co się wydarzyło w Vegas, zostaje w Vegas ?
To musiało być przerażające! Co do Twoich historii, muszą być najlepsze na świecie- uwielbiam tego typu opowieści, właśnie z wycieczek. Zawsze jest się i z czego pośmiać, i nad czym zastanowić. Serdeczne pozdrowienia!
Świetny wpis! Bardzo ciekawy. Turcja kojarzy się niestety jako niebezpieczna. Ciekawie jest poczytać o Twoich spostrzeżeniach i sytuacjach, które miały miejsce. Np ta z peruką… albo nocny autobus, na szczęście bezpieczny! Pozdrowienia!
Dziękuję pięknie 🙂 przemiło mi słyszeć tyle komplementów. Pozdrawiam serdecznie, Wiolu!
Przeczytałam z ogromnym zainteresowaniem i rozbawieniem. Rewelacyjne są takie życiowe lekcje. Jedno jest pewne podróże kształcą, a każdy dzień może nam przynieść coś nowego, zaskakującego.
Zgadzam się 🙂 wystarczy się tylko na nie otworzyć. Pozdrowienia 🙂
Peruka i rak najlepsze! Fajnie, że są takie miejsca w sieci gdzie można poczytać o kulturze i zachowaniach innych narodów od osób postronnych, z obserwacji dnia codziennego a nie tylko stereotypowe podejście i nagłaśniane historyjki w mediach ?
Dziękuję pięknie Ilonko. Staram się 🙂 pozdrawiam serdecznie!
Uwielbiam tego typu posty! To ciekawe, że co się wydarzyło w Europie, zostaje w Europie ?
Dziękuję pięknie, Karolinko 🙂
Takie sytuacje, jak pierwsza Twoja historia, pamięta się przez lata!
Raz w Indiach, kiedy przespaliśmy miasto, w którym mieliśmy wysiąść z autobusu o jakiejś czwartej nad ranem, a skapowaliśmy się o tym 10 km dalej, kierowca autobusu zawrócił i nas odstawił bezpiecznie na dworzec. ?
Aż się robi ciepło na sercu, kiedy słyszy się takie historie! Pozdrowienia Asiu! 🙂
Bardzo lubię takie wpisy:). Ja z Turcji mam dobre wspomnienia, choć byłam tam przez niemal cały, wakacyjny pobyt napastowana i osaczana. Facet który w sklepie z butami ciągnął mnie za ramię, żebym poszła z nim do klubu, koleś wbiegający za mną do windy i wypytujący o wiek, szef hotelowego baru, który codziennie pytał kiedy pójdę z nim na imprezę, a już najgorszą i najbardziej dramatyczną chwilą był fakt, że jeden facet zamknął mnie ze sobą w hotelowym pokoju:/. Miałam wtedy 15 lat, więc głupia poszłam zobaczyć jakieś zdjęcie. Na szczęście nic się nie stało, ale umierałam ze strachu.. tym bardziej, że za kilka godzin miałam lot powrotny do domu. W końcu mnie wypuścił.
Kiedy słyszę takie historie to aż się włos jeży! Wiadomo, kiedy mamy po 15 lat nasze pojęcie ostrożności jest nieco inne 😀 dobrze, że udało Ci się wyjść z opresji cało. Serdeczne pozdrowienia!
Też mam kolegów Muzułmanów, których poznałam w Europie i też sobie niczego nie żałowali, ale nie wydaje mi się, żeby po powrocie do domu nagle im się odmieniło. Niezła ta historia z rakiem i peruką, miała koleżanka pomysł!
Cześć! Przyznam Ci szczerze, że też miałam takie zdanie, dopóki nie zobaczyłam tego na własne oczy. 🙂 Pozdrowienia i do usłyszenia!
Historia z autobusem naprawde pozytywna. Ciesza mnie takie opowiadania bo rzeczywiscie sporo narzekamy, a za malo doceniamy.
Dziękuję pięknie!
Mieszkanie w obcym kraju, a już tak egzotycznym jak Turcja jest bardzo ekscytujące i wiele nas uczy :). Ja miałam przyjemność spędzić rok w Stanach i pomimo, że zdawałoby się iż jestes dość zbliżeni kulturowo, to chyba równie dobrze mogłabym spędzić rok na Marsie ? .
Cześć Aniu! Na pewno był to wyjazd, który wiele zmienił (chętnie więcej się dowiem!). Ja w Stanach nie byłam tak długo, bo kilka miesięcy i to doświadczenie było również niesamowite: zaczynając od pierwszego szoku, że jednak nie jesteśmy “tacy sami” jak mogłam wywnioskować np. z filmów. 😀 pozdrawiam!
Bardzo fajne historie ? Pierwsza- super ^^ Często snujemy takie podejrzenia i na szczęście okazują się bezpodstawne :))
Dokładnie, całe szczęście ❤