Sama złapałam bakcyla podróżowania dzięki wymianie studenckiej Erasmus. Potem była kolejna i od teraz każdą wolną chwilę spędzam w podróży. Książka to nie tylko jej relacja z podróży, porady, anegdoty oraz przemyślenia. Autorka nie zapomina o tym, że 'poznając nowe inaczej patrzysz na stare', czasami powroty bywają bolesne. I tak jak opisuje to Ewelina, podróżując jeszcze bardziej doceniamy nasze własne krańce świata. 

Nie jest to zwyczajna książka podróżnicza. To opowieść o znacznie ważniejszej podróży – w głąb siebie. Ewelina zabierze nas w magiczną podóż w poszukiwaniu swojego końca świata. To też ogromna dawka motywacji! Jak iść za głosem serca i szukać w życiu drogowskazów. Dla mnie ta książka była znakiem. Po przeczytaniu książki już wiem, że czas wstać z hamaka i ruszyć na swój wymarzony koniec świata.

„Opowieści z końca świata” to piękna książka o poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi. To historia o odnajdywaniu swojej drogi zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. A przede wszystkim to opowieść pokazująca, że zawsze warto słuchać siebie i podążać za swoimi marzeniami, bo nigdy nie wiemy gdzie znajdziemy swój koniec świata.

To jedna z tych książek, o których mówi się, że są idealne na podróż i w moim przypadku sprawdziła się znakomicie. Wielogodzinny lot spędziłem, zachwycając się przygodami Eweliny i mam nadzieję, że nie każe nam czekać długo na kolejną część.

"Opowieści z końca świata" to podróż przez życie według własnego pomysłu. Autorka zabiera nas do miejsc, w których mieszkała, uczyła się, pracowała i zdobywała nowe życiowe doświadczenia. Turcja, Grecja, Stany Zjednoczone, Czechy, Węgry – państwa bardzo różnorodne. Ewelina mieszkając w nich mierzyła się zarówno z cieniami i blaskami życia na obczyźnie. Czytając, kolejny raz upewniłam się, iż warto podążać własną drogą i słuchać głosu swojego serca. 

Opowieść jest na tyle ciekawa, że w mojej głowie zrodził się pomysł na jej filmową adaptację. To nie jest nudna relacja, o tym: co, gdzie, za ile, i czy warto. To taka książką, którą "łykasz" jednym tchem i masz poczucie, że jest za krótka! Gratuluję Ewelinie z całego serca i ta książka jest dla mnie ważniejsza i lepsza niż "Dzika droga", którą ubóstwiam.

"Opowieści z końca świata" to przyjemna historia o spełnianiu marzeń, podróżach i rozwoju osobistym. Polecam wszystkim czytelniczkom, które chcą na chwilę oderwać się od szarej rzeczywistości. A może książka zmotywuje do spakowania plecaka i samodzielnej podróży?

Opowieści z końca świata" to lekka i przyjemna lektura, która przyziemnym językiem opisuje najróżniejsze zakątki ziemi. Książka jest pełna ciekawostek kulturowo - językowych, które chwilami bywają zabawne i naprawdę zadziwiające. Myślę, że "Opowieści" pomogą wielu osobom zrozumieć siebie, naszą naturę i... Odnaleźć swoje miejsce na ziemi i we wszechświecie.